Foto Arjan van der Velde
Op een dag begint het, vooruit. Maar waar zal het eindigen?
Uh….sorry….wat zei je? Wel het geluid geregistreerd, maar de tekst komt binnen als groentesoep met ballen. Geen kaas van te maken. Mond open en merken dat er, behalve geluid ook een zeker straaltje uit komt.
En het overkomt niet alleen mij. Ook vriendin F. die terwijl ze midden in een betoog zit, plotseling iets van kaar kin veegt en angstig de vloer voor haar voeten inspecteert. En zij is toch minstens 10 jaar jonger dan ik. Die groentesoep kwam eigenlijk vooral uit de mond van vriend A. Hij vond dat ik doof was, ik vond dat hij binnensmonds mompelde. Op een gegeven moment werden we er allebei zo gestoord van dat ik maar ging raden wat ie zei. Te vaak fout :-/ Na een paar jaar vruchteloos heen en weer gemopper maakten we de volgende afspraak: ik zou mijn gehoor laten testen en als daar niets mis mee bleek te zijn, zou hij zich onder behandeling van een logopedist stellen. Hop, naar de Beter Horen of aanverwante keten, afspraak gemaakt, hoorvermogen getest. Als een jonge blom! Niks mis mee! Ha!! Victorie!!! Mijnheer A. was getuige. Nu was het tijd voor zijn deel van de deal. Niet dus. Zooooooo kinderachtig. We zien elkaar niet zo veel meer en hij mompelt nog steeds. Ik vraag nu maar gewoon weer ‘wat zeg je?’.