Maandag in Zeeland. Wasdag. Maar het regent.
Al de hele dag.
Soms hard, heel hard, doofhard. En dan weer even zachtjes.
Maar het stopt niet. Het stopt misschien wel nooit.
Onweer. Gelukkig nog ver weg. Het regent lood.
Hard en zwaar. Diepgrijs water jaagt voorbij.
De ontlading nadert. De zee trekt. Lucht wordt zwarterdanzwartzwart.
Regenloze stilte. Buiten houdt z’n adem in.
Maandag in Zeeland. Wasdag. Maar het regent.
Grijs,
eindeloos water, de wereld heel klein, ramen van regen dicht op je huid,
bliksemflitsen en donderslagen tegen een achtergrond van zacht lispelend ruisend water, voile,
wapperend in de wind die zich zo gehaast heeft om op tijd te zijn, Verder lezen Een ode aan de regen
Het is misschien wat moeilijk voor te stellen, maar aan het begin van mijn middelbare schooltijd was ik een heel lief, wat verlegen meisje met lange blonde staartjes. Verder lezen Een mooi slot van een verwerkingsproces