Mijn badkamer is niet groot. Mijn bovenverdieping niet veel groter. Het toilet kon daarom niet anders dan in de badkamer geplaatst worden. De afvoerbuis naar het riool loopt door de kledingkast in de aanpalende kamer. Ik zal u de details besparen, maar je ziet er niets meer van. De loodgieter heeft goed werk geleverd. Afijn, zo dat gaat op een willekeurige ochtend, ik zou gaan douchen. Alle voorbereidende werkzaamheden achter de rug, de kraan open. In de halve minuut die nodig is om warm water uit de rainshower te laten stromen dacht ik nog even snel een psychologisch plasje te kunnen doen. Meestal gaat dat goed.
Soms dient zich tijdens de plas nog een boodschap aan. Houding, natuurlijke darmperistaltiek en zwaartekracht maken tegenwerken een zinloze reactie. Laat maar komen dan. Meestal gaat dat goed.
Soms niet. We hebben dan te maken met de faecale tegenhanger van de stuitligging. Wat ik ook probeer om een soepele doorstroming te bevorderen, niets helpt. Ondertussen stromen de liters water, inmiddels goed op temperatuur, zo uit de douche rechtstreeks het riool in. Opstaan en de kraan dichtdraaien is geen optie. Ook al is het maar twee stappen, ik weet zeker dat ik onderweg iets ga verliezen en dat ik daar langer problemen mee heb dan met een emmertje water de gracht in kieperen.
Geduld. Niet één van mijn kernkwaliteiten. Maar wel het enige dat helpt. Heeft u een beeld? Mooi.
Uiteindelijk komt het altijd goed, maar wanneer de smart gedeeld kan worden verloopt dit proces minstens tweemaal zo snel. Dank u zeer. Ik ga kerstboodschappen doen.